1. Άρθρο 16. Η συζήτηση για το άρθρο 16 αφορά την εθνική ανταγωνιστικότητα και το ίδιο το μοντέλο ανάπτυξης της χώρας στη σημερινή εποχή που είναι εστιασμένη στο ανθρώπινο δυναμικό και το διανοητικό κεφάλαιο. Η συζήτηση για το άρθρο 16 είναι η συμπύκνωση της συνολικής συζήτησης για τη στρατηγική και το νόημα των μεταρρυθμίσεων στο κράτος, την οικονομία, την κοινωνία. Μεταρρυθμίσεις ουδέτερες χωρίς ιδεολογικό πρόσημο, δεν υπάρχουν. Το πρόβλημα του πανεπιστημίου δεν είναι συνταγματικό. Το κέλυφος του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου είναι απαραίτητη εγγύηση.
2. Όσοι φαντάζονται απαγόρευση κρατικών επενδύσεων στα κρατικά πανεπιστήμια που θα προκύψει από μία πιθανή υποβάθμισή τους σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (σύμφωνα με τους κανόνες του κοινοτικού δικαίου, ότι γίνεται με την Ολυμπιακή δηλαδή), ή ακόμα και όσοι σκέφτονται επέκταση της κρατικής επιχορήγησης στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, ας την ξεχάσουν.
3. Κάθε πανεπιστήμιο πρέπει να λειτουργεί ως κοίτασμα απασχόλησης για τους φοιτητές του, ιδίως τους μεταπτυχιακούς, σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση και τους φορείς της κοινωνικής οικονομίας (συμπεριλαμβανομένων και αποζημίωσεων για ακαδημαϊκό έργο όπως επιτηρήσεις και διόρθωση γραπτών).
4. Δημόσια και δωρεάν παιδεία. . Διατηρούμε ως αξιακή αρχή την δωρεάν παιδεία για όλους τους Έλληνες πολίτες, σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, που είναι ομόλογη με την αρχή της εξέλιξης κάθε παιδιού κατά το λόγο της αξίας και της ικανότητας του, χωρίς εισοδηματικούς ή κοινωνικούς φραγμούς. Το ζητούμενο συνεπώς είναι η γενναία και διορατική αύξηση της δημόσιας δαπάνης για όλους, με σοβαρές στοχευμένες επιπλέον παροχές για όσους έχουν πραγματική ανάγκη.
5. Άσυλο. Κατά της άρσης του. Δεν είναι το πανεπιστημιακό άσυλο που προστατεύει τους «γνωστούς – αγνώστους», γιατί όταν αυτοί δρουν εκτός πανεπιστημίου, στους κεντρικούς δρόμους, όχι μόνο δεν εντοπίζονται, αλλά και τροφοδοτούνται από πράξεις και παραλήψεις της αστυνομίας. Είναι γνωστό, άλλωστε ότι η ισχύουσα διάταξη για το άσυλο δεν απαιτεί καμία άδεια, όταν τελούνται αυτόφωρα κακουργήματα ή ακόμη και αυτόφωρα πλημμελήματα κατά της ζωής.
6. Έρευνα. Πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι είμαστε εναντίον της ιδιωτικής χρηματοδότησης της έρευνας μέσα στο πανεπιστήμιο. Διεκδικούμε τα υποσχόμενα κονδύλια για έρευνα μέσα στο πανεπιστήμιο και απαιτούμε η ιδιωτική έρευνα (εφαρμοσμένη έρευνα όπως περιγράφεται στο νομοσχέδιο) να γίνεται αποκλειστικά σε ερευνητικά κέντρα και ινστιτούτα (πράγμα που γίνεται και σήμερα). Ουσιαστικά η αλλαγή για την χρηματοδότηση της έρευνας απλά δίνει την δυνατότητα σε επιχειρήσεις και ιδιώτες να επωφελούνται τις ερευνητικές δυνατότητες των πανεπιστημίων και να διεκπεραιώνουν τα δικά τους συμφέροντα (μελέτες κ.α.)
7. Απαράδεκτο μέσα στο νομοσχέδιο είναι ότι τα συμβούλια Ε.Σ.Ε.Τ. και Ε.Ο.Ε.Τ. διορίζονται απευθείας από τον πρωθυπουργό. Στενά κομματικά συμφέροντα, υποτίμηση της αντιπροσωπευτικής ικανότητας της πανεπιστημιακής κοινότητας και ασφυκτικός έλεγχος. Έντονο πρωθυπουργοκεντρικό σύστημα, καμία εμπιστοσύνη στην πανεπιστημιακή κοινότητα. Όταν μάλιστα κάποια από αυτά τα όργανα περιλαμβάνουν και επιχειρηματίες που διορίζονται από τον πρωθυπουργό… τα πράγματα γίνονται πάρα πολύ σκοτεινά και επικίνδυνα.
8. Απαράδεκτο είναι ότι εταιρίες (βιομηχανικές επιχειρήσεις, παραγωγικές μονάδες φυσικών ή νομικών προσώπων οποιασδήποτε φύσεως και μορφής του ιδιωτικού ή του δημοσίου φορέα) μπορούν να καρπώνονται κρατική χρηματοδότηση σύμφωνα με τις ανταγωνιστικές διατάξεις του Ε.Ο.Ε.Τ. (Άρθρο 34, παράγραφος 4). Αυτό υπερβαίνει τα οποιαδήποτε όρια ανεξαρτησίας της έρευνας πόσο μάλλον και όταν δεν ορίζεται κάποιο ποσοστό της χρηματοδότησης ή κάποιο αριθμητικό όριο. Το τι θα βαφτίζεται έρευνα για να πάρουν επιχορηγήσεις οι επιχειρήσεις είναι πολύ συζητήσιμο.
9. «Εκτέλεση προγραμμάτων, έργων και μελετών, προμήθεια οργάνων και γενικά εξοπλισμού, εγκατάσταση και λειτουργία αυτών, καθώς και μελέτη δημοσίων έργων» (άρθρο 35, παράγραφος 1) γίνονται πλέον με απευθείας ανάθεση. Αυτό είναι το πανεπιστήμιο που οραματίζονται;
10. Ο δρόμος για την υλοποίηση προγραμμάτων ιδιωτικών μεταπτυχιακών ανοίγει διάπλατα με το άρθρο 55, παράγραφος 6. Γενικόλογες διατάξεις που μόνο καχυποψία προκαλούν και προδίδουν άλλες κρυφές επιδιώξεις.
11. Βιβλιοθήκες. Κατά της περικοπής της χρηματοδότησης των ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών και η μη ένταξη τους στην Αναπτυξιακή Στρατηγική για την περίοδο 2007-2013. Τεράστιο ατόπημα που θα οδηγήσει στην συρρίκνωση του έργου των βιβλιοθηκών και στην δραματική μείωση των δυνατοτήτων τους (πρόσβαση σε επιστημονικά περιοδικά, άρθρα, διεθνείς βιβλιοθήκες κ.α.).
12. Δικαιώματα διδακτορικών φοιτητών. Είναι απαραίτητο να διατηρηθούν τα δικαιώματα των διδακτορικών φοιτητών (πάσο) και είμαστε κατηγορηματικά εναντίον της κατάργησής τους. Είναι απαράδεκτο να υπάρχουν περιορισμοί σχετικά με το ανώτατο όριο διατήρησης της φοιτητικής ιδιότητας.
13. Δωρεάν συγγράμματα-στέγαση-σίτιση. Σε αντίθεση με τις προθέσεις τις κυβέρνησης (Φ.Ε.Κ. 256, 20 Νοεμβρίου 2007), απαιτούμε την δωρεάν παροχή συγγραμμάτων (και πλέον του ενός συγγράμματος ανά μάθημα και την επέκταση της δωρεάν παροχής σε περίπτωση επιλογής περισσότερου των απαραίτητου αριθμού μαθημάτων), την δωρεάν σίτιση (είμαστε ενάντια στην διαφαινόμενη ιδιωτικοποίηση της λέσχης, προτείνουμε να περάσει η διαχείριση στο πανεπιστήμιο) και την δημιουργία προϋποθέσεων για αξιοπρεπείς και αναβαθμισμένες συνθήκες δωρεάν στέγασης.
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ
ΠΑΡΑΤΑΞΗ
Μεταπτυχιακών Φοιτητών και Υποψήφιων Διδακτόρων
Καλωσορίσατε στο επίσημο ιστολόγιο της ΠΑΣΠ μεταπτυχιακών φοιτητών ΑΠΘ και ΠΑΜΑΚ.
Τετάρτη 16 Απριλίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου