Η γενιά των «700»

Η νέα έρευνα της ΓΣΕΕ λέει ότι η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων είναι ανάλογη με αυτή του 1985. Ταυτόχρονα οι εργοδότες επαινούν τις πρωτοποριακές κυβερνητικές πρακτικές σύμφωνα με τις οποίες η αναδιανομή του εισοδήματος γίνεται αντίστροφα, πλέον τα χρήματα περνούν από τους φτωχούς στους πλούσιους. Επιπλέον ζητούν πλήρη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων επιδεινώνοντας την υπάρχουσα συνθήκη χαμηλών μισθών και ανασφάλειας. Η αδήλωτη εργασία ανέρχεται στο 25% της συνολικής εργασίας. 1,1 εκατομμύρια εργαζόμενοι που παράγουν το 20% του ΑΕΠ της χώρας ζουν σε καθεστώς ανασφάλειας, χωρίς ιατροφαρμακευτική κάλυψη, χωρίς εργασιακά δικαιώματα και συνεπώς χωρίς προοπτική συνταξιοδότησης. Αυτή η κατάσταση πλήττει κυρίως τους νέους. Προφανώς χρειάζονται τομές, πολιτικές που θα στηρίζουν το νέο εργαζόμενο.

Η γενιά μας, η γενιά των 700 ευρώ, βρίσκεται μπροστά σε ένα, όχι και τόσο μεγάλο, δίλημμα. Θα συμμετάσχει ενεργά στο διάλογο που γίνεται; Θα ασκήσει πίεση για τη διαμόρφωση ενός νέου πλαισίου που θα καθορίζει τις εργασιακές σχέσεις; Θα απαιτήσει μία οικονομία της αγοράς ρυθμισμένη με κοινωνικούς όρους; Ή θα δεχθεί μία κοινωνία που λειτουργεί με όρους της αγοράς, θα βυθιστεί ακόμα περισσότερο στην απάθεια και τη μιζέρια που τόσο επιθυμούν το κεφάλαιο και η δεξιά; Είναι αλήθεια ότι οι νέοι εργαζόμενοι είναι ανήμποροι να αντιδράσουν, να οργανωθούν και να αξιώσουν ένα καλύτερο αύριο με ίσες ευκαιρίες και ίσες δυνατότητες για όλους; Εμείς λέμε όχι στην εκμετάλλευση του νέου εργαζόμενου. Πιστεύουμε στην ενίσχυση των εργασιακών μας κεκτημένων και ζητάμε καινοτόμες πολιτικές που να στηρίζουν το νέο στα πρώτα του βήματα στην δουλειά, να προσφέρουν ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και αξιοπρεπείς αμοιβές.